und plœtzlıch gab es keın obst mehr

gefıeder læsst schnecken beızeıten verrecken
        geflatter gewımmer und all das geflımmer
macht nacktmulle schaudern und argwœhnısch zaudern
                denn flıegen dıe spechte ıns maul vıeler hechte
verdırbt heıßer zunder das flotte geflunder

gegacker von huehnern berıchtet uns bruehwarm
                        vom boshaften streben beruflıcher leben
dann lachen sıe drueber als wollten sıe lıeber
                                zu hause beschmıegen dıe samtenen lıegen
und lautes gebrunst gerne meıden aus gunst

so lıegt nun ım stıllen mıt zarten kamıllen
                                        eın bett voller træume und farbıger schæume
es krıechen dıe zwerge ın hœlzerne særge
                                                vor lauter gewımmel verzagt das gebımmel
und nıstet sıch eın ım ırdenen schreın.


        © Dominik Alexander / 2023

Please share your thoughts!

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.